przemub/lo3-chmura

Ładnie wyglądający plan lekcji i lista zastępstw dla elitarnego liceum.

Syzyfowe roboty

Około godziny 10 wydobyłem się ze snu. Rozwarłem niechętnie oczy, a rozstępujące się warstwy wydzieliny z wolna uwidoczniły mi brudny sufit. Podniosłem się z poplamionego materaca i powoli rozejrzałem po pokoju. Puste papierki, butelki, szklanki, dzbanki, papiery, foldery - widok niepokojąco znajomy. Tak jest, znów znalazłem się w moim pokoju. Tak jest, znowu kompletnie zaniedbałem swoje obowiązki. Postanowiłem odpokutować otwierając haniebnie okno, a następnie rzucić się z powrotem w objęcia Selene. Tak też uczyniłem.

Świeże powietrze, które zastąpiło odór napojów energetyzujących, wnet przywróciło mi bystrość umysłu. Małe trybiki, pracujące w mojej głowie, mechanicznym taktem wybijały treść podskórnego telegramu: MICHAŁ. STOP. JESTEŚ. W. DUPIE. STOP. Maszyna wypluła papier na moje ręce. Nie dając się wyprowadzić z równowagi, z typową już dla siebie akceptacją, westchnąłem: "Niewątpliwie, jestem w dupie. Oto podano mi własną dupę na srebrnym talerzu. Dzisiaj jest deadline dla Masłowskiego".

*

Uważny czytelnik może zastanawiać się teraz, jak to jest możliwe, że ja, zegarmistrz przekrętów, inżynier szwindli i architekt obłudy znalazłem się w tak patowej sytuacji. Otóż